بركان وجع ... زهره مصطفى

نظرة عينيك  بركان وجع  
زلزل جروحى من جديد
خلى حياتى لغز صعب
رموزه كل يومين تزيد
والله ما عاد باقى غير
روح هايمة فى حبل الوريد
***
خلتنى اخاف  من بكرة ليه
وأخاف على بكرة كمان
ليه تقتل القلب ف سنين
القلب مش محتاج حنان
لما انتا ناوى ع الفراق
ليه ما فارقتش من زمان
***
انا كنت عايزة ارتاح صحيح
بس القلوب كان فيها روح
احترت فى أمرك عشان
صدقك فى كذبك مش وضوح
الظلم  قاسى وأقسى شىء
إنك ما بتحبش تبوح 
***
 وفضلت ماسكه حبل دايب
مره يشد ومره سايب
متشعلقه   ف الهم ليه
مع حد مش عايز حبايب
لو كان فى قلبى عداوة ليك
ما كنت صنتك وانت غايب
***
جوايا  نار  قايدة
ودموعى  طول الليل
لكن مفيش فايدة
فارس وباع الخيل
عِند وثقة زايدة
خلوك لغيرى تميل
غمضت  ونسيتنى
أول ما شفت  بديل
***
رميت  سهام الهجر
ف القلب من قلبك
وقلت لى بهدوء 
منفعش  اكون  جنبك
ونسيت غرامى معاك
والصبر فى حبك
***
ده انا ياما  كنت بدادى فيك
واغزل  حروف  الفرح ليك
لجل انى احس  رضاك فى يوم
وإيديه ترتاح بين إيديك
أتاريك لقيت برة هواك
وخلاص بقى مسيطر عليك
***
قلبك عرفته يوم شتات
وسط الزحام ساعة سكات
لو لحظة قلبى اشتاق إليك
هادفن هواه فى الذكريات
واكتب عليه من برة كان
فيه حلم لسة وليد ومات
***